تاثیر مولفه های موازنه نرم چین و روسیه بر هژمونی ایالات متحده آمریکا

ویژگی های نظام بین الملل پساجنگ سرد و تبیین هژمونی ایالات متحده صرفا متأثر از تغییر ساخت قدرت نیست، بلکه عملکرد کارگزاران و بازیگران نیز در شکل دهی به اصول و مبانی این دوران نقش قابل توجهی را ایفاء می نماید. در این راستا، انجام اقدامات ضدهژمونیک نظیر حادثه 11 سپتامبر 2001 و نقش آفرینی بازیگران چالشگر منطقه ای روحیه تقابل با قدرت هژمون را افزایش داد و زمینه را برای ابراز وجود قدرت های نوظهوری فراهم نمود که وضعیت کنونی نظام بین الملل را به سوی تک-چندقطبی سوق داده اند.         در این میان، قدرت یابی چین در عرصه اقتصادی و تأثیرگذاری بر نظام بین الملل از یک سو و تلاش روسیه به منظور حفظ حوزه نفوذ خود در سطح منطقه ای و به تبع آن تقابل با یک جانبه گرایی هژمون از سوی دیگر منجر به طرح این سوال شده است که مهم ترین مؤلفه های موازنه نرم چین و روسیه کدام هستند و این مؤلفه ها چه تأثیری بر هژمونی ایالات متحده دارند؟ فرضیه تحقیق این است که مؤلفه هایی نظیر مشروعیت زدایی از هژمون، تقویت قدرت اقتصادی، عدم پذیرش سرزمینی و بهره گیری از سازمان های فرامنطقه ای نظیر بریکس مهم ترین مولفه های موازنه نرم چین و روسیه به شمار می روند که به دلیل تاکید بر مقابله غیرمستقیم با هژمون و ائتلاف موازنه گر علیه قدرت برتر می توانند، ایالات متحده آمریکا را با چالش مواجه سازند. این مقاله با استفاده از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای، منابع فضای مجازی و آمار و ارقام به ارزیابی مولفه های موازنه نرم چین و روسیه در زمینه قدرت اقتصادی، بهره گیری از بریکس و اقداماتی نظیر مشروعیت زدایی از هژمون، عدم پذیرش سرزمینی و جلوگیری از کارآیی ایالات متحده در مناطق حساس جغرافیایی موفقیت قابل توجهی داشته و توانسته اند هژمونی ایالات متحده را تحت تاثیر اقدامات خود قرار دهند.